Także i Ty

Także i Ty, i Tobie też,

przekonasz się, nauczysz się,

pogodzisz jeszcze się, kto wie,

z wszystkim co dziś... co jeszcze nie.

Także i Ty, i Tobie też,

choć wiele jeszcze pragniesz, chcesz,

zrozumiesz sam, przekonasz się,

że głupstwem było tyle chcieć.

W ramiona czyjeś rzucić się

i rozpłomienić wokół świat!

nauczysz się - odwrócić się...

i obojętną unieść twarz.

Nauczysz się i tego Ty,

choćbyś chciał wołać, za kimś biec,

to niemożliwe... mówię Ci..

przekonasz się, potrafisz też...

przystanąć - "przejdzie.. " - sobie rzec..

" - to przejdzie, przejdzie... nic, to nic..."

Także i Ty, i Tobie też,

te lekcje są pisane, wiesz...

ironia, cienkość, kpina, śmiech...

Jak to się czyta ?!

poznasz szyfr.

Także i Ty, i Tobie też...

I Tobie też to uda się,

na ile ze swych pięknych spraw,

nie będziesz nawet splunąć chciał.

I co dziś draństwem, świństwem zwiesz,

także i Ty, i Tobie też,

o nie martw się, to ręczę Ci

sam nie najgorszy będziesz w tym...

z wszystkiego, co się zdarza nam,

tak mało pewnych rzeczy znam...

jak Obojętność... uwierz mi,

dlaczego miałbyś lepszy być ?

na skrzydłach nie ulecisz wzwyż...

po ziemi tylko musisz iść.

Także i Ty, i Ciebie też,

tak pusty wieczór ogarnie Cię...

w mieście dla innych niczym baśń,

Ty zamkniesz drzwi, zostaniesz sam.

Także i Ty, i Tobie też,

przed lustrem stanąć zdarzy się,

i długo, długo będziesz stał...

o nie wstydź się, że będzie tak...

...że dłońmi swą zakryjesz twarz,

pomyślisz " - nie tak miało być..."

ale uśmiechniesz się, bo znasz :

" - spokojnie... przejdzie... nic, to nic ! "

I uwierz mi, więc uwierz mi,

dlatego że, dlatego że...

że Przyjacielem właśnie mym,

że właśnie tak Cię nazwać chcę...

darujmy sobie właśnie my...

oszczędźmy sobie Przyjaźń tę...

Leszek Długosz