„Moje ręce są tak samo brudne jak ich”

Dr John Rengen Virapen, b. dyrektor Eli Lilly & Co. postanowił opowiedzieć o metodzie osiągania zysków z przewlekłej choroby przez wielką farmę, po 35 latach w biznesie, mówiąc: „Moje ręce są tak samo brudne jak ich”, kiedy potwierdza przekupienie Szwedów żeby zaakceptowali Prozac.

 

Dr Verapen mówi: „Prasa także pracuje dla przemysłu farmaceutycznego, tak jak rząd. Firmy farmaceutyczne wykorzystują media do brudnej roboty. Nie przyjmujcie za oczywiste tego co mówią wam lekarze, bo obecnie lekarze nie wiedzą wiele o medycynie, i niewiele obchodzą ich pacjenci. Oni myślą o tym ile zarobią. Tak działa wielka farma, trzyma się u władzy, kupuje lekarzy. Wybierają ich kiedy jeszcze są w szkole medycznej… Wiem to bo kiedy byłem sprzedawcą, farma zwykle powtarzała mi ‚nigdy nie mów o skutkach ubocznych’… Wiem również iż ukrywają niebezpieczne skutki uboczne, bo kierowałem badaniami klinicznymi…”

Virapen napisał książkę: Skutki uboczne: śmierć. Wyznania wtajemniczonego w farmę [Side Effects: Death. Confessions of a Pharma-Insider]„Przekupiłem szwedzkiego profesora by zapewnić rejestrację Prozac w Szwecji”. 

Firmy farmaceutyczne chcą by ludzie chorowali.

Chcą by inni myśleli że są chorzy. I robią to z jednego powodu: pieniądz. Czy wiecie: firmy farmaceutyczne inwestują więcej niż 35.000 Euro (ponad $50.000) na lekarza rocznie żeby przepisywał ich produkty?

Okładka mówi, że był dyrektorem Eli Lilly w Szwecji.

Anne Dachel – dyrektor medialny portalu Age of Autism [era autyzmu] i autor Wielkie tuszowanie autyzmu: jak i dlaczego media okłamują amerykańskie społeczeństwo [The Big Autism Cover-Up: How and Why the Media Is Lying to the American Public], wyd. Skyhorse Publishing.

Źródło: http://www.ageofautism.com/2014/12/pharma-whistleblower-dr-john-virapen-speaks-out.html

Tłum. Ola Gordon.
Za →