„Trzeba być niedawnym imigrantem z Mongolii Zewnętrznej, żeby nie wiedzieć o roli, jaką ludzie o żydowskich nazwiskach odgrywają w wulgaryzacji naszej kultury. Wie o tym prawie każdy Amerykanin. Po prostu większość Gojów jest zbyt uprzejma, by o tym wspomnieć… Smutnym faktem jest to, że poprzez żydowskich aktorów, dramaturgów i producentów, berlińska scena weimarskich Niemiec łączyła Żydów i dewiacyjną seksualność we wszystkich jej ohydnych przejawach, tak samo pewnie jak Broadway dzisiaj. Wiele brudów w dzisiejszej amerykańskiej rozrywce przypomina niemieckie w okresie międzywojennym”. — Rabin Daniel Lapin, Ku Tradycji, styczeń 2005. 47
O „bohaterze” myśli się w kategoriach badań Thomasa Carlyle'a nad rolą heroicznej jednostki w kształtowaniu historii48, co nazwano „witalizmem heroicznym”. W poprzednich pokoleniach bohater był zazwyczaj świętym, żołnierzem, budowniczym imperium, kimś, kto żył lub umierał dla wyższego celu niż jego własne ja. To definicja transcendentnego samopoświęcenia.O stanie kulturowego rozkładu świadczą typy wyniesione do rangi dzisiejszych „wzorców”, zwłaszcza dla młodzieży. Są antybohaterami. Obawiazuje antyteza Bohatera. Antybohater żyje tylko dla siebie. Hedonizm to jego styl życia, narcyzm jego temperamentem. Ta perspektywa jest korzystna dla kapitalizmu konsumenckiego, ponieważ przekłada się ekonomicznie na niekończącą się żądzę posiadania coraz to nowych rzeczy. Sytuacji tej towarzyszy ogólna degradacja moralności społecznej, gdzie pobłażanie sobie jest wyniesione do rangi cnoty, z towarzyszącym jej oczekiwaniem natychmiastowej gratyfikacji.
Paradoksalnie, to obwieszczanie egoizmu jako jako celu życia, drogi do „szczęścia” zaowocowało epidemią narkomanii, alkoholizmu, samobójstw, masowego leczenia i terapią zaburzeń psychicznych. Poszukiwanie szczęścia przez folgowanie własnemu egotyzmowi nie przyniosło nic oprócz niezadowolenia i porażki w poszukiwaniu sensu życia. Najbardziej niezadowoleni, uzależnieni od narkotyków, pigułek i alkoholu, neurotyczni i narcystyczni, są przedstawiani jako wzory do naśladowania, które symbolizują i uosabiają obecnie „sukces” na chylacym się ku upadkowi Zachodzie: „gwiazdy” filmowe i muzyczne. To nie przypadek, że są też w przeważającej mierze „liberałami”, ochoczo podążający za modą każdej przejściowej idei „feel good”, podczas gdy Hollywood od samego początku był jednym z centrów rozprzestrzeniania się globalnego syfilisu duchowego.
Hollywood od pokoleń definiuje „kulturę amerykańską”, która w wyniku globalizacji od dawna stała się synonimem „kultury zachodniej”. Jednak „kultura zachodnia” została zdekonstruowana i zdefiniowana na nowo przez obcą kulturę-organizm. Hollywood jest tym, co żydowscy komentatorzy nazwali ich "imperium”, gdzie żydowscy magnaci filmowi od początków przemysłu filmowego byli w stanie zdefiniować „amerykański sen”.49 W dziedzinie muzyki Viacom i MTV Sumnera Redstone'a są na szczycie.
Charakter Stanów Zjednoczonych został na nowo zdefiniowany przez Emmę Lazarus, której wiersz „The New Colossus” (1883) zdobi Statuę Wolności, aby pozdrowić „nędzne odpady z twojego tętniącego życiem brzegu” (“The wretched refuse of your teeming shore”), oraz Israel Zangwill ze swoją sztuką “The Melting Pot” (1908). Oboje byli zagorzałymi syjonistami, którzy nie popierali wielokulturowości wśród Żydów. Multikulturalizm jest dla zachodniej konsumpcji.50
Taki wpływ nie jest „spiskiem”; jest to naturalne zjawisko, gdy jedna prężna, żywotna kultura istnieje w innej, niezależnie od tego, czy jest to brytyjska w Indiach, czy hiszpańska w Peru. To, czy taki wpływ jest pozytywny czy negatywny, symbiotyczny i komplementarny czy też destrukcyjny, zależy od zaangażowanych organizmów kulturowych. Gumilow uważał żydowski organizm-kulturę za wiecznie obcy element51, którego wpływ powoduje „zygzakowanie” lub zniekształcenie ścieżki życia kultury.
Żydzi jako naród koczowniczy, chociaż zjednoczeni na całym świecie przez tradycyjną axis mundi (Jerozolima) i religię, stali się katalizatorem załamania świadomości narodowej wśród innych narodów. Ich nomadyzm czyni z nich naturalnych agentów ideologii internacjonalistycznych, czy to w odmianie kapitalistycznej, czy socjalistycznej. Inni koczownicy, tacy jak ludy stepowe Rosji i Azji Środkowej, mają niszę ekologiczną i mają potencjał do tworzenia narodów i imperiów. Żydzi nie mają niszy ekologicznej i pozostają wędrowcami, co nie oznacza, że Żydzi jako tacy są z natury niezdolni do wchłonięcia przez kulturę Zachodu. Jednak takiej absorpcji fanatycznie sprzeciwiał się rabinat, a ostatnio syjonizm, jak wyjaśnił heretycki żydowski uczony, dr Israel Shahak.52
Kiedy rozpadły się tradycyjne państwa dynastyczne i powstał kapitalizm, podważając autorytet arystokracji ziemskiej i Kościoła, Żydzi stali się „zwiastunami zmian politycznych i ekonomicznych”. 53 „Żyd nadworny” stał się charakterystyczną cechą rządzący Europą. Według Mendesa-Flohra i Reinharza, było „kilkuset osób”, które ukształtowały wschodzące gospodarki kapitalistyczne54. Reformacja i rewolucja angielska przyspieszyły ten proces. Z czasie tej ostatniej, rabin Menasseh ben Israel, przywódca społeczności żydowskiej w Holandii, skierował apel do Olivera Cromwella o ponowne przyjęcie Żydów do Anglii, Cromwella, którego purytanie ustanowili tyranię w imię „wolności”. Jakoby Anglia zyskałaby na żydowskiej migracji z powodu „Profitu”. „Jest rzeczą potwierdzoną, że handel jest jakby właściwym zawodem Narodu Żydowskiego”. Ponieważ Bóg zabrał Żydów z Izraela jako „karę”, a byli oni ludem bez ziemi, ich ochrona polegała na ich „bogactwach i posiadłościach”, które mogli oddać do dyspozycji władcy narodu. 55 Z Włoch, Niemiec, Holandii, Polski, Turcji, Egiptu itd. Żydzi czerpali zyski dzięki międzynarodowemu handlowi. Dlatego Żydzi są „rośliną godną zasadzenia na całym świecie i przyjęcia do zaludnionych miast…” 56.
Naród żydowski prosperuje w późnych epokach cywilizacyjnych, w których Pieniądz i Miasto wyparły Wiarę i Posiadłość ziemską. Podczas gdy Żydzi, wbrew zarzutom, nie są główną przyczyną takiego kryzysu kulturowego★, jest to epoka dla nich bardzo korzystna, dlatego widzimy Żydów na znaczących stanowiskach, zwłaszcza w USA, przekształcających politykę, ekonomię i kulturę dla swoich celów.
To, że żydowski organizm-kulturowy jest obcy zachodniemu organizmowi-kulturowemu, powinno być aksjomatyczne i stwierdzenie tego wolne od narażania się na oskarżenie o „antysemityzm”. Theodor Herzl stworzył syjonizm właśnie na założeniu, że Żydzi nie są w stanie, a nawet nie powinni, asymilować się ze społeczeństwem zachodnim ani jakimkolwiek innym. Chociaż Stary Testament pokazuje, że obce kultury-organizmy zasymilowały się z językiem hebrajskim, zostało to podjęte całkowicie na warunkach Izraelitów, jako zdobywców. Nie tolerowano „zygzakowatości” izraelskiej kultury-misji i tożsamości. Inteligencja żydowska jako niedające się zasymilować ciało obce dekonstruuje kulturę zachodnią. Kiedy Carl Jung zerwał ze swoim mentorem Zygmuntem Freudem, był to konflikt między przeciwstawnymi światopoglądami: zachodnim i żydowskim. Laurens van der Post napisał o tym rozłamie:
„Seks, jakkolwiek ważny, był tylko częścią historii. Stąd zrodziła się jego [Junga] pierwsza wielka i nie dająca się wyeliminować różnica między nim z Freudem. Aby zilustrować to na najbardziej bezpośrednim i prostym poziomie, Jung nie mógł postrzegać wielkiej gotyckiej iglicy, wznoszącej się ponad najwspanialsze osiągnięcia średniowiecznej katedry, jako jedynie falliczny symbol, nie bardziej niż mógłby pomylić konia z mułem”. 57 Wybitny żydowski historyk, dr Howard Sachar, napisał, że główną motywacją pionierskich freudystów było:„nieświadome pragnienie Żydów obnażenia szacowności społeczeństwa europejskiego, które trzymało ich na zewnątrz swego kręgu kulturowego. Nie było na to skuteczniejszego sposobu niż wydobycie z ludzkiej psychiki… ohydnych i infantylnych aberracji seksualnych… ★★
Nawet Żydzi, którzy nie byli psychiatrami, musieli czerpać przyjemność z wyczynu społecznego zrównania dokonanego przez „nowe myślenie” Freuda. Na przykład loża B'nai B'rith w Wiedniu z przyjemnością słuchała, jak Freud wygłasza swe teorie…” 58
Kiedy Żydzi z Frankfurckiej Szkoły Teorii Krytycznej w Niemczech weimarskich zsyntetyzowali Freuda z Marksem w ideologię „sex-pol” („polityki seksualnej”) i zostali wsparci jako żydowscy uchodźcy przed hitleryzmem, po przeniesieniu się na Uniwersytet Columbia i do Instytutu Nauk Społecznych Research w Nowym Jorku, ich doktryna pod różnymi permutacjami szybko stała się podstawową metodą dekonstrukcji kultury Zachodu, a zwłaszcza człowieka Zachodu.
47 Daniel Lapin, “Jews have Debased American and Jewish Culture”.
48 Thomas Carlyle, 1840.
49 Neal Gabler, 1988.
50 K. R. Bolton, Babel Inc. , 135-147.
51Lev Gumiliev, Dreviania Rus’ I veliaia step’, 2004. See Mark Bassin, The Gumilev Mystique, passim.
52 Israel Shahak, 1994.
53 Paul R. Mendes-Flohr and Jehuda Reinharz (ed.) 1980, 7.
54 Ibid.
55 Menasseh ben Israel “To His Highnesse the Lord Protector of the Commonwealth of England, Scotland and Ireland (1655)”; in Mendes-Flohr and Jehuda Reinharz, 9.
56 Menasseh ben Israel, Ibid., 10.
57 Laurens van der Post, Jung and the Story of our Time.
58 H. Sachar, 1991, 400-401.
59K. R. Bolton, “‘Sex Pol’ Ideology: The Influence of the Freudian-Marxist Synthesis on Politics and Society”, 329-355.
Z książki The Decline and Fall of Civilisations
Autor: Dr Kerry R Bolton
★ Z pewnością społeczeństwo jest niejako żywym organizmem, zatem prędzej czy później musi ulec rozkładowi. Nie mniej wszystko co sprzyja takiemu rozkładowi było i jest wspierane a czasami nawet inicjowane przez społeczność żydowską, tak że całkiem śmiało możemy jej przypisać główną rolę w rozkładzie tego co kiedyś nosiło nazwę Cywilizacji Białego Człowieka.
Lichwa, pornografia, aborcja, promocja imigracji z krajów obcych kulturowo co oczywiście musi mieć destabilizujący wpływ na społeczność itd, wszystko co czyni społeczeństwo bardziej chorym - wszędzie tam widzimy wiodącą rolę żydów w wspieraniu tych destruktywnych czynników. W terminach buddyjskich, z uwagi na chciwość, nienawiść i złudzenie każda społeczność tak czy tak musi się rozpaść, ale Żydzi, prawdopodobnie w znacznej mierze instynktownie, potrafią wykorzystując słabość natury ludzkiej i przyspieszyć ten proces rozpadu.
Na pytanie dlaczego to robią, prawdopodobnie najlepszą odpowiedź daje dr Pierce:
Komar jest pasożytem odżywiającym się krwią swej ofiary –jednakże, może to osiągnąć dopiero po wstrzyknięciu do jej krwioobiegu swej śliny. Jest to spowodowane tym, że bez tego zabiegu ssanie krwi byłoby utrudnione, aby się nią żywić musi on wpierw rozbić jej strukturę, i dokonuje tego właśnie wstrzykując ślinę.
Tak samo Żyd, ażeby odnieść sukces w obcym społeczeństwie, musi najpierw zakłócić normalny porządek rzeczy, jakikolwiek by on nie był, w danym społeczeństwie. A czyni to wstrzykując weń swą specyficzną truciznę. Ład i Porządek są śmiertelnymi wrogami Żyda. Nie można zrozumieć roli Żyda we współczesnej historii Europy, bez zrozumienia tej zasady.
Wieczny Bolszewik
Zasada ta wyjaśnia dlaczego Żyd jest wiecznym Bolszewikiem: dlaczego jest republikaninem w społeczeństwie monarchicznym, kapitalistą w społeczeństwie korporacyjnym, komunistą w społeczeństwie kapitalistycznym, liberalnym "desydentem" w społeczeństwie komunistycznym –i , zawsze i wszędzie, kosmopolitą i promującym mieszanie ras w społeczeństwie jednolitym.
A zwłaszcza, wyjaśnia ono palącą nienawiść jaką Żydzi odczuwają wobec instytucji Europejskich w Średniowieczu. Wyjaśnia ona dlaczego współczesny działacz żydowski Abram Sachar, w swej Historii Żydów, otwarcie przyznaje, że uniwersalną żydowską postawą wobec średniowiecznej Europy było: "Zniszczyć tą nikczemność!"
★★ Jedną z trucizn duchowych Freuda była jego interpretacja sztuki Król Edyp. O aryjskiej interpretacji tej sztuki, jak i o tym że kompleks Edypa nie jest bynajmniej czystą fikcją, lecz rzeczywistm problemem w społeczności żydowskiej, który Freud następnie na zasadzie projekcji przypisał całej ludzkości, można przeczytać tutaj
Ignorancja Edypa, projekcje i wyparcie Freuda
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.