Ciekawe przejście od uważności do jhan

Polecam zwrócić uwagę na ciekawe przejście z uważności do skupienia medytacyjnego jhan. Z tego co wiem, zdolność wstrzymania myślenia pojawia się nagle, ale by do takiego skoku jakościowego doszło, można, tak jak najwyraźniej to Sutta mówi, starać się intencjonalnie nie wywoływać myśli. Warto się starać i próbować, do osiągnięcia są stany, gdzie żeby coś pomyśleć, trzeba włożyć w to wysiłek. Umysł jest spokojny i kontemplowanie tej ciszy wolnej od myśli jest znacznie przyjemniejsze niż aktywność mentalna, która zresztą, bądźmy szczerzy, w dziewięćdziesięciu procentach ma charakter neurotyczny, całkiem śmiało moglibyśmy się bez takiego myślenia obejść.

Po porzuceniu tych pięciu przeszkód, niedoskonałości umysłu które osłabiają zrozumienie, trwa kontemplując ciało jako ciało, pilny, w pełni przytomny i uważny, porzuciwszy pożądliwość i światowy smutek. Trwa kontemplując uczucie jako uczucie ... umysł jako umysł ... Trwa kontemplując idee jako idee, pilny, w pełni przytomny i uważny, porzuciwszy pożądliwość i światowy smutek.

Aggivessana, tak jak treser słoni ugruntowuje duży filar w ziemi i przywiązuje doń za kark leśnego słonia aby powściągnąć jego leśne nawyki, powściągnąć jego leśne wspomnienia i intencje, powściągnąć jego strapienie, powściągnąć jego zmęczenie i gorączkę spowodowaną opuszczeniem lasu i skłonić go do cieszenia się miastem, wyrabiając u niego nawyki sympatyczne ludzkim istotom, tak też te cztery podstawy uważności przywiązują umysł szlachetnego ucznia, ażeby powściągnąć jego nawyki bazujące na świeckim życiu, by powściągnąć jego wspomnienia i intencje bazujące na świeckim życiu, aby powściągnąć jego zmęczenie i gorączkę bazującą na świeckim życiu, aby mógł osiągnąć prawdziwą drogę i zrealizować wygaszenie.

Wtedy Tathagata dyscyplinuje go dalej: 'Chodź mnichu, trwaj kontemplując ciało jako ciało, ale nie myśl myśli połączonych z ciałem; trwaj kontemplując uczucia jako uczucia, ale nie myśl myśli połączonych z uczuciami; trwaj kontemplując umysł jako umysł, ale nie myśl myśli połączonych z umysłem; trwaj kontemplując idee jako idee, ale nie myśl myśli połączonych z ideami.

Z uspokojeniem myślenia i rozważania mnich wkracza i trwa w drugiej jhanie z pewnością siebie i z zjednoczonym umysłem, bez myślenia i rozważania, z błogością i przyjemnością zrodzonymi z koncentracji. Z odejściem błogości, trwając w równowadze, uważny i w pełni rozważny, ciągle odczuwając przyjemność cielesną, mnich wkracza i trwa w trzeciej jhanie, na temat której szlachetni powiadają: "Ten ma przyjemne przebywanie, kto zrównoważony i uważny”. Po zaniechaniu przyjemności i bólu z uprzednim zanikiem radości i smutku, mnich wkracza i trwa w czwartej jhanie, charakteryzującej się ani-bólem-ani-przyjemnością, i z oczyszczoną uważnością dzięki równowadze.

M 125