O tym co niezmienne

M: Droga do prawdy leży w zniszczeniu fałszu. By zniszczyć fałszywe, musisz zakwestionować swe najbardziej niezmienne wierzenia. Z tych idea, że jesteś ciałem, jest najgorszą. Z ciałem przychodzi świat, ze światem Bóg, który jak się zakłada, stworzył świat, i tak to się zaczyna – lęki, religie, modlitwy, ofiary, wszelkiego rodzaju systemy – wszystko by ochraniać i wspierać człowieka-dziecko, umierającego z przerażenia z powodu potworów które sam stworzył. Rozpoznaj, że to czym jesteś, nie może się urodzić ani umrzeć, i z odejściem lęku zakończy się wszelkie cierpienie.

Co umysł wymyślił, umysł niszczy. Ale rzeczywiste nie jest wymyślone i nie może być zniszczone. Trzymaj się tego nad czym umysł nie sprawuje władzy. To o czym ci mówię, nie jest ani w przeszłości ani w przyszłości. Ani też nie jest to codzienne życie, takim jakim płynie teraz. To nie jest wieczne, to jest bezczasowe i totalna bezczasowość jest ponad umysłem.

M: To co nie może się zmienić, pozostaje. Wielki spokój, głębokie milczenie, ukryte piękno rzeczywistości pozostaje. Podczas gdy nie może być przekazane słowami, to czeka na ciebie, byś sam tego doświadczył.

M: Osiągasz punkt kiedy nic nie może ci się przydarzyć. Bez ciała, nie możesz być zabity, bez posiadłości nie możesz być okradziony; bez umysłu, nie możesz być oszukany. Nie ma punktu gdzie pragnienie czy lęk mogłyby znaleźć zahaczenie. Tak długo jak nie może ci się przytrafić zmiana, cóż innego ma znaczenie?

M: Nie jest to postrzegalne, ponieważ samo jest tym, co czyni percepcję możliwą. Jest poza istnieniem i nie-istnieniem. Nie jest ani zwierciadłem ani odbiciem w zwierciadle. Jest tym czym jest, bezczasową rzeczywistością, niewiarygodnie twardą i solidną.

P: Jeżeli nie ma takiej rzeczy jak wiedza o rzeczywistym, to jak to osiągnę?

M: Nie musisz sięgać po to co już jest w tobie. Samo twoje sięganie sprawia, że mijasz się z tym. Porzuć ideę, że tego nie znalazłeś, i tylko pozwól temu wejść w obręb bezpośredniej percepcji, tutaj i teraz. Usuwając wszystko co jest z umysłu.

P: Kiedy wszystko co może odejść, odejdzie, co pozostanie?

M: Pozostanie pustka, pozostanie przytomność, pozostanie czyste światło świadomego bytu. To jak pytanie co pozostanie z pokoju kiedy wszystkie meble zostaną usunięte? Pozostanie w najwyższym stopniu wygodny pokój. A kiedy ściany zostaną usunięte, pozostanie przestrzeń. Poza przestrzenią i czasem jest tutaj i teraz rzeczywistości.

Jest, mnisi, nie-zrodzone, nie powstałe, nie-uczynione, nie-determinowane, bo gdyby, mnisi, nie było nie-zrodzonego, nie-powstałego, nie-uczynionego, nie-determinowanego to ucieczka ze zrodzonego, powstałego , uczynionego determinowanego nie pojawiła by się. Ale ponieważ jest nie-zrodzone, nie powstałe, nie-uczynione, nie-determinowane, to pojawia się ucieczka ze zrodzonego, powstałego, uczynionego determinowanego. Udana 8: 3

***

Asankhata element, element nie-determinowany, może wydawać się zwykłemu człowiekowi czymś tajemniczym. Dzieje się tak dlatego, że człowiek lekceważy jedną z fundamentalnych praktyk duchowych, jakim jest zachowanie milczenia. Zaczynamy od milczenia ust, (już to wydaje się poza zasięgiem większości medytujacych, można spotkać wielu którzy praktykują zgodnie z tą czy inną techniką ale jeszcze nie spotkałem nikogo kto za główną technikę obrałby milczenie. 

Wraz z sukcesem w praktyce milczenia ust, wspartym odosobnieniem fizycznym i mentalnym (jak na przykład calkowita rezygnacja z oglądania TV i słuchania innej muzyki niż naturalne dźwięki lasu), pojawia się milczenie myśli. Rozpoznajemy milczące tło umysłu, w obrębie którego pojawiają się i zanikają myśli. Niekonieczne piszę tu o drugiej jhanie, która charakteryzuje się co prawda absencją myśli, ale ma też inne czynniki. Mówię o prostszym stanie, druga jhana pojawia się, trwa przez jakiś czas i zanika, natomiast gdy raz rozpoznane, to milczące tło umysłu jest zawsze obecne, jak i wiedza o nim. Stany chciwości, nienawiści i złudzenia, materializują się jako konkretne myśli, które mogą zepchnąć to milczące tło umysłu na dalszy plan, jednak to ono zapewnia sotapannie "standard przyjemności", w oparciu o który stany chciwości, nienawiści i złudzenia są widziane jako bolesne.

I wreszcie mamy milczenie serca, głęboki spokój, którego nie jest w stanie zakłócić żadne temporalne doświadczenie. Choć taka transformacja od milczącej osoby (sakkaya) do milczenia elementu nie-determinowanego, musi być wsparta odpowiednią wiedzą i mądrością, lekceważąc milczenie jest się od początku na straconej pozycji.