„Anuruddho, jeżeli posiada osiem cech, kobieta z rozpadem ciała, po śmierci, odradza się w towarzystwie bóstw o miłych ciałach. Jakich osiem?
Tu, Anuruddha, jakiemukolwiek mężowi jej rodzice ją oddadzą – robiąc to kierowani pragnieniem jej dobra, szukając jej dobrobytu, obdarzając ją współczuciem, działając kierowani współczuciem dla niej – kobieta wstaje przed nim i spoczywa po nim, wykonując to co trzeba wykonać, miła w swym zachowaniu i przyjemna w swej mowie.
Szanuje ona, darzy szacunkiem, ceni i czci tych, których darzy szacunkiem jej mąż – jego matkę, ojca, pustelników i braminów – i kiedy przychodzą, oferuje im siedzenie i wodę.
Jest zręczna i pilna w pomaganiu mężowi przy pracach domowych, czy to szyjąc czy tkając, posiada zdrowy osąd na temat tych rzeczy ażeby wykonywała je i aranżowała odpowiednio.
Rozpoznaje, co domowi pomocnicy męża – czy to niewolnicy, posłańcy, czy pracownicy - zrobili i co pozostawili nie zrobione; zna sytuację tych którzy są chorzy; i rozprowadza odpowiednie porcje jedzenia dla każdego.
Strzeże i chroni zarobek jaki mąż przynosi do domu – czy to pieniądze, ziarno, srebro, czy złoto – i nie marnotrawi, nie kradnie, nie jest rozrzutna co do jego zarobków.
Jest świecką wyznawczynią, która udała się po schronienie do Buddy, Dhammy, Zgromadzenia.
Jest cnotliwa, powstrzymuje się od niszczenia życia od zabierania tego co nie dane, od błędnego seksualnego prowadzenia się, od kłamliwej mowy, i od likierów, wina, i środków odurzających, podstawy pod nieuważność.
Jest szczodra, tą która przebywa w domu z sercem wolnym od splamienia skąpstwem, dając hojnie, o otwartych rękach, ciesząca się rezygnacją, poświęcająca się charytatywności, ciesząca się dawaniem i dzieleniem się.
Posiadając te osiem cech, Anuruddho, kobieta z rozpadem ciała, po śmierci, odradza się w towarzystwie bóstw o miłych ciałach”.
Nie lekceważy swego męża,
człowieka który stale ją wspiera,
który chętnie i gorliwie
zawsze przynosi jej to co chce.
Ani też dobra kobieta nie gani męża
mową powodowaną przez zazdrość;
mądra kobieta darzy szacunkiem tych
których darzy szacunkiem jej mąż.
Wstaje wcześnie, pracuje pilnie,
zajmując się domową pomocą;
traktuje swego męża w miły sposób
i chroni zarobione przez niego bogactwo.
Kobieta która wypełnia swe obowiązki w ten sposób,
podążając za wolą i życzeniami męża,
odradza się wśród bogów zwanych „miłymi”.
AN VIII, 46
**
AN III, 129 - Czemu kobiety przeważnie kończą w piekle
Wtedy czcigodny Anuruddha podszedł do Zrealizowanego, złożył mu hołd, usiadł z boku i powiedział: „Czcigodny panie, boskim okiem, które oczyszczone i przewyższające ludzkie, widzę że kobiety, po rozpadzie ciała, po śmierci, przeważnie odradzają się w zatraceniu, w złej destynacji, w niższym świecie, w piekle. Jakie cechy posiada kobieta, z powodu których, z rozpadem ciała, po śmierci, odradza się w zatraceniu, w złej destynacji, w niższym świecie, w piekle?”
„Kiedy kobieta posiada trzy cechy, Anuruddho, po rozpadzie ciała, po śmierci, odradza się w zatraceniu, w złej destynacji, w niższym świecie, w piekle. Jakie trzy?
Tu, Anuruddho, o poranku, kobieta przebywa w domu z umysłem uległym obsesji skąpstwa. Pośrodku dnia przebywa w domu z umysłem uległym obsesji zazdrości. I wieczorem przebywa w domu z umysłem uległym obsesji zmysłowego pożądania. Kiedy kobieta posiada te trzy cechy, Anuruddho, po rozpadzie ciała, po śmierci, odradza się w zatraceniu, w złej destynacji, w niższym świecie, w piekle”.
**
Kobiety
Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Kosambi w Parku Ghosita. Wtedy czcigodny Ananda podszedł do Zrealizowanego, złożył mu hołd, usiadł z boku i powiedział: „Czcigodny panie, dlaczego tak jest, że kobiety nie zasiadają w radzie, nie prowadzą interesu, ani nie udają się do Kamboji?”
"Anando, kobiety są skłonne do gniewu; kobiety są zazdrosne; kobiety są skąpe, kobiety są niemądre. Oto dlaczego kobiety nie zasiadają w radzie, nie prowadzą interesu, ani nie udają się do Kamboji". AN IV, 80
**
Historia o tym jak kobiety uzyskały od Buddy pozwolenie na odejście w bezdomność.
Jeżeli, Anando, kobiety nie uzyskałyby odejścia z domowego życia w bezdomność w Dhammie i Dyscyplinie Tathagaty, święte życie miałoby długi okres trwania; dobra Dhamma trwałaby solidnie nawet tysiąc lat. Jednakże, Anando, ponieważ kobiety uzyskały odejście z domowego życia w bezdomność w Dhammie i Dyscyplinie Tathagaty, święte życie nie będzie miało długiego okresu trwania; dobra Dhamma będzie trwała tylko pięćset lat.
Tak jak bandyci łatwo napadają na te rodziny, które mają wiele kobiet i paru mężczyzn, tak też, w jakiejkolwiek Dhammie i Dyscyplinie kobiety uzyskują odejście z domowego życia w bezdomność, te święte życie nie trwa długo.
Tak jak, Anando, kiedy pole górskiego ryżu dojrzało, jeżeli zaatakuje je choroba blednica, te pole górskiego ryżu nie potrwa długo, tak też, w jakiejkolwiek Dhammie i Dyscyplinie kobiety uzyskują odejście z domowego życia w bezdomność, te święte życie nie trwa długo.
Tak jak, Anando, kiedy pole trzciny cukrowej dojrzało, jeżeli zaatakuje je choroba brązowica, te pole trzciny cukrowej nie potrwa długo, tak też, w jakiejkolwiek Dhammie i Dyscyplinie kobiety uzyskują odejście z domowego życia w bezdomność, te święte życie nie trwa długo.
Tak jak, Anando, człowiek mógłby wybudować wały dookoła dużego zbiornika, jako zabezpieczenie przed powodzią, tak też, jako zabezpieczanie przepisałem dla mniszek te osiem głównych punktów, jako rzeczy nie do wykroczenia tak długo jak trwa życie”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.