Gdy pewien młodzieniec przyszedł do Euklidesa i spytał go, co zyska na studiowaniu geometrii, ten odwrócił się do jednego ze sług i powiedział: "Daj mu trzy obole, widać potrzebuje zysku z tego, czego się uczy ..."
Dzisiejszy świat zachodni przebiegają stada młodzieniaszków, którzy z zysku (w pieniądzach, bądź instrukcjach, jak działać) czynią zasadę wszelkiej nauki. To ich mistrzowie wpoili I'm tę zasadę.
Nicola Chiaromonte, Notatki
Sprawy są nieco bardziej skomplikowane, niż to wynika z wypowiedzi włoskiego autora. W najbardziej generalnym sensie, "zysk" jest fundamentem wszelkiego działania i nie ma działania wolnego od zysku. Kontynuując na poziomie generalnym działając albo dążę do zyskania przyjemności albo moim zyskiem jest uniknięcie cierpienia. Kwestia zatem, schodząc na poziom szczegółów, jak kto zdefiniuje swój zysk. Ucząc się mogę dążyć po prostu do uzyskania wiedzy co może będzie zyskiem samym w sobie to jest znajduję przyjemność w kształceniu się, albo też bycie wykształconym jest tylko pewnym środkiem do innego większego zysku.
Oczywiście w obecnych czasach większość ludzi uczy się czegoś by uzyskać odpowiednie papiery, które z kolei są im potrzebne do innych celów, takich jak uzyskanie pracy. Kiedyś pewno także studiowało się dla uzyskania wyższego statusu społecznego, ale w obecnych czasach szkolnictwo zdegenerowało się do tego stopnia, że mamy coraz większe podstawy by powątpiewać w inteligencję tych nieszczęśników którzy tracą czas i pieniądze na studia wyższe. W rzeczy samej, już nawet zgoda rodziców na to by dziecko uczyło się w szkole podstawowej wydaje się być objawem zupełnej nieodpowiedzialności.
Tu możemy mówić o zysku kierujących systemem, mających możliwość indoktryniwania i ogłupiania obywateli już od wczesnego dzieciństwa.
Innym problemem jest to, na ile rzeczywiście można kogoś wyedukować i powiększyć jego zrozumienie rzeczywistości a także uszlachetnić go ogólnie jako człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.