-
Głębokie wewnętrzne doświadczenie jest dzielone i nie może być
nie dzielone. Pragnienie by się nim dzielić przychodzi
prawdopodobnie z wtargnięcia refleksji pod wpływem separacji na "ja"
i innych, która to separacja zanika w głębokim wewnętrznym
doświadczeniu. Refleksja przychodzi później i jest czyniona z
punktu widzenia separacji. Separacja nie jest dzielona. Można to
przedstawić w ten sposób: takie wewnętrzne doświadczenie nie może
być nie dzielone dokładnie dlatego, że z samej swej natury jest
wewnętrznie dzielone, ale nie może ono być bezpośrednio
zakomunikowane z punktu refleksji w stanie separacji, i tak
pragnienie by się nim dzielić może powstać w separacji, i
pragnienie to powstaje z przeoczenia faktu, że doświadczenie to
jest już dzielone
ze samej swej natury.
Ciała (mentalne lub fizyczne) są tym co separuje (a z nimi słowa i przestrzenna bliskość), pewne uczucia przyciągają odseparowane do siebie i częściowo unicestwiają separację. Świadomość jednoczy w jedni. Separacja zakłada jedność, jedność zakłada separację i nie ma tu finałowej satysfakcji czy rozwiązania tak długo jak każde pragnie czy obawia się innych.
Ciała (mentalne lub fizyczne) są tym co separuje (a z nimi słowa i przestrzenna bliskość), pewne uczucia przyciągają odseparowane do siebie i częściowo unicestwiają separację. Świadomość jednoczy w jedni. Separacja zakłada jedność, jedność zakłada separację i nie ma tu finałowej satysfakcji czy rozwiązania tak długo jak każde pragnie czy obawia się innych.
Nanamoli Thera
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.