O anatta - dyskretny urok dezidentyfikacji

 

AN III, 33

Wtedy czcigodny Sariputta podszedł do Zrealizowanego, złożył mu hołd, i usiadł z boku. Zrealizowany rzekł do niego: „Sariputto, mogę uczyć Dhammy w skrócie, mogę uczyć Dhammy szczegółowo; mogę uczyć Dhammy w skrócie i szczegółowo. To ci, którzy by mogli zrozumieć, są rzadkością”.

„To czas na to, o Zrealizowany. To czas na to, o Pomyślny. Zrealizowany powinien uczyć Dhammy w skrócie, powinien uczyć Dhammy szczegółowo; powinien uczyć Dhammy w skrócie i szczegółowo. Będą tacy, co potrafią zrozumieć tą Dhammę”.

„Zatem Siariputto, powinieneś się trenować w ten sposób: 'Nie będzie ja-twórczości, moje-twórczości i dogłębnych tendencji do wyobrażenia w odniesieniu do tego świadomego ciała; nie będzie ja-twórczości, moje-twórczości i dogłębnych tendencji do wyobrażenia w odniesieniu do wszystkich zewnętrznych znaków; i wkroczę i będę trwał w w wyzwoleniu umysłu, wyzwoleniu przez zrozumienie, dzięki któremu nie będzie już dłużej ja-twórczości, moje-twórczości i dogłębnych tendencji do wyobrażenia dla tego kto wkroczył i trwa w tym wyzwoleniu'. To w ten sposób, Sariputto, powinieneś trenować.

Kiedy, Sariputto, u mnicha ja-twórczość, moje-twórczość i dogłębna tendencja do wyobrażenia, odnośnie do tego świadomego ciała są nieobecne; ja-twórczość i moje-twórczość, i dogłębna tendencja do wyobrażenia, odnośnie do wszystkich zewnętrznych znaków są nieobecne; i wkroczył on i trwa w takim wyzwoleniu umysłu, wyzwoleniu przez zrozumienie, dzięki któremu nie ma ja-twórczości i moje-twórczości, i dogłębnej tendencji do wyobrażenia, dla tego kto wkroczył i trwa w nim, jest on nazywany mnichem, który odciął pragnienie, usunął pęto, i przez całkowite przebicie się przez wyobrażenie, uczynił koniec cierpienia. I to w odniesieniu do tego, powiedziałem w Parayana, w 'Pytaniach Udaya':

Porzucenie obu
Zmysłowych percepcji i przygnębienia;
Usunięcie otępienia
Ochrona przed wyrzutami sumienia,

Oczyszczona równowaga i uważność
Poprzedzane przez refleksję o Dhammie,
To powiadam, jest wyzwolenie przez finałową wiedzę,
Zniszczenie ignorancji”.

*
AN IV, 177

Wtedy czcigodny Rahula podszedł do Zrealizowanego, złożył mu hołd, i usiadł z boku. Wtedy Zrealizowany powiedział do niego:

Rahulo, wewnętrzny element ziemi i zewnętrzny element ziemi, są po prostu elementem ziemi. A ten powinien być widziany takim jakim rzeczywiście jest, z odpowiednim zrozumieniem, w taki sposób: „To nie moje, tym nie jestem, to nie moje ja”. Zobaczywszy to takim jakim to rzeczywiście jest, z odpowiednim zrozumieniem, staje się wyobcowany wobec elementu ziemi, odrywa swój umysł od elementu ziemi.

Rahulo, wewnętrzny element wody i zewnętrzny element wody, są po prostu elementem wody. A ten powinien być widziany takim jakim rzeczywiście jest, z odpowiednim zrozumieniem, w taki sposób: „To nie moje, tym nie jestem, to nie moje ja”. Zobaczywszy to takim jakim to rzeczywiście jest, z odpowiednim zrozumieniem, staje się wyobcowany wobec elementu wody, odrywa swój umysł od elementu wody.

Rahulo, wewnętrzny element ognia i zewnętrzny element ognia, są po prostu elementem ognia. A ten powinien być widziany takim jakim rzeczywiście jest, z odpowiednim zrozumieniem, w taki sposób: „To nie moje, tym nie jestem, to nie moje ja”. Zobaczywszy to takim jakim to rzeczywiście jest, z odpowiednim zrozumieniem, staje się wyobcowany wobec elementu ognia, odrywa swój umysł od elementu ognia .

Rahulo, wewnętrzny element powietrza i zewnętrzny element powietrza, są po prostu elementem powietrza. A ten powinien być widziany takim jakim rzeczywiście jest, z odpowiednim zrozumieniem, w taki sposób: „To nie moje, tym nie jestem, to nie moje ja”. Zobaczywszy to takim jakim to rzeczywiście jest, z odpowiednim zrozumieniem, staje się wyobcowany wobec elementu powietrza, odrywa swój umysł od elementu powietrza.

Rahulo, kiedy mnich nie rozpoznaje „ja” czy tego co należy do „ja” w tych czterech elementach, jest nazwany mnichem który odciął pragnienie, zerwał więzy, i przez pełne przebicie się przez wyobrażenie, uczynił koniec cierpienia.