Na czym można opierać zachowanie etyczne

1. Wiara w nauczyciela. Każdy prawdziwy nauczyciel wykłada o prawie działania i odpowiedzialności za własne czyny. W największym skrócie to idea albowiem co człowiek sieje, to i żąć będzie. Pewnych rzeczy nie powinniśmy robić, gdyż są niekorzystne, inne znowu działania wiodą do naszego szczęścia, a zatem są korzystne. Rola wiary bywa często niedoceniana. Patrz tu →
O braniu własnej wiary za wiedzę. Patrz tu →
Wiara a zachowanie prawdy. Patrz tu →
Czy saddhā znaczy wiara? Patrz tu →

2. Gdy komuś brakuje takiej wiary, może bazować swą etykę na tak zwanym złotym środku, opierając się o empatię.

3. Można też kierować się wstydem i obawą przed błędnym zachowaniem.

4. Nie wiedząc czy zasada co człowiek sieje, to i żąć będzie, jest obowiązującą w matrix świadomego istnienia, można oszacować tylko i wyłącznie za pomocą logicznego myślenia potencjalne „zyski i straty” płynące z wiary bądź niewiary w tą zasadę.

5.Memento mori. Pamiętając o śmierci umysł naturalnie skłania się ku szukaniu dóbr nie z tego świata, a te mogą być osiągnięte właśnie przez dobre uczynki i unikanie złych.

6. Po rozpoznaniu szkodliwości chciwości, nienawisci i złudzenia, prowadzimy się odpowiednio do naszej wiedzy. 
[Patrz tu → i tu]
7. Po rozpoznaniu dobroczynnego wpływu przyjaznego nastawiania, rozwijamy umysł odpowiednio. (To samo z innymi boskimi przebywaniami jak współczucie, radość z sukcesu innych, rownowaga).
Więcej o przyjaźńości