Z
pewnością hezychazm jako ścisła dyscyplina może być
praktykowany tylko przez nielicznych, lecz pomimo to odzwierciedla
najgłębsze prawdy autentycznej chrześcijańskiej etyki i
prawosławnego życia duchowego zgodnie z duchem nauki ojców.
Hezychaści starali się żyć darem, jakiego wcielony Syn Boży
udzielił ludziom. Nie pragnęli zaskarbić sobie łaski Bożej za
sprawą uczynków godnych najemników, skoro łaska darowana została
darmo wszystkim ludziom, lecz trwać u szczytu swego powołania,
realizując we własnym życiu i w mistycznych doświadczeniach
zwycięstwo Chrystusa nad mocami zła, zepsucia i śmierci oraz
korzystając jednocześnie z chrześcijańskiej wolności. To jest
bowiem właściwym celem duchowego życia każdego prawdziwego
chrześcijanina.
Za:
Duchowość chrześcijańska. Późne średniowiecze i reformacja;
redakcja: Jill Raitt, współpraca: Bernard McGinn i John Meyendorff,
tytuł oryginału: Christian Spirituality, Vol. 2: High Middle Ages
and Reformation (Word Spirituality, Vol 17), przekład: Piotr
Blumczyński, Seria MYSTERION, Wydawnictwo Uniwersytetu
Jagiellońskiego, Kraków 2011
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.