Bracie mój, który pragniesz czystości serca, przez którą człowiek widzi Boga ...

105. Czyń tak, jak ci mówię: za każdym razem, gdy demony wzburzą w tobie myśl, czy będzie to namiętność gniewu, próżności, czy jakakolwiek inna namiętność, nie dawaj zgody na nią, nie podążaj za nią, nie pozwól, aby weszła do twojego serca, i nie zaspokajaj jej; ale natychmiast pomyśl o radości, jaka jest przygotowana dla ciebie u Pana. Odrzuć precz tę namiętną przyjemność i zamknij oczy twojego umysłu na wizje tej demonicznej myśli.

106. Zadawaj gwałt twojej duszy, gdy pociąga cię do grzesznej przyjemności, abyś mógł od niej uciec, przenosząc swoje pragnienie na naszego Pana i prosząc Go, aby udzielił ci swojej pomocy, tak byś ten pociąg przezwyciężył. Gdy Bóg widzi twoją wolę i to, że nawet w myśli nie radujesz się grzechem, ze względu na upodobanie w Jego miłości, wtedy natychmiast daje znak twojemu świętemu aniołowi stróżowi, a ten odpędza demony, które walczą przeciw tobie, roztaczając swoje pokusy, i rozpędza je jak pył na porywistym wietrze.

107. Dlatego mówi ci ojciec Izajasz: „Szybko uciekaj od pragnień twego serca". Czyli: zadawaj po trosze gwałt twojej duszy, kieruj swoją nienawiść przeciw demonom i ich wojnom oraz okazuj swoją miłość do naszego Pana; a On odpędzi od ciebie demony, odetnie ich uwodzeniom dostęp do twego serca, oświeci twoją świadomość, wypełniając twoją duszę ukojeniem, spokojem i pocieszaniem swojej łaski.

108. Ne bój się, pustelniku, miłośniku pokoju, że dla miłości twojego Pana będziesz walczył aż do przelania krwi w wojnie pobożności przeciw grzechowi. Wojna wcale nie musi nawet długo trwać, ale po pewnej liczbie lat, której nie znamy, kiedy już okaże się, że poddałeś próbie twoją dobrą wolę i szczerą miłość do Pana, trwając cierpliwie na wojnie i w walce przeciw twoim nieprzyjaciołom, to, począwszy od tej chwili, już nigdy demony nie będą walczyły przeciw tobie, a Bóg wesprze cię swoją pomocą, abyś zwyciężył.

110. Wraz z osiągnięciem takiego poznania duchowego umysł pustelnika jest nieustannie ogarnięty nieopisywalną radością i otrzymuje, jako zadatek na tej ziemi, zapłatę po czasie walki i wojny przeciwko złym i demonicznym myślom, które go nękały.

111. Bracie mój, który pragniesz tego wszystkiego, i czystości serca, przez którą człowiek widzi Boga; przede wszystkim przygotuj się na walkę przeciw namiętnościom i demonom. Nie złość się, gdy jesteś uderzany i demony podczas walki nieustannie ranią twoją twarz.

112. Nie odwracaj się tyłem i nie uciekaj z twojej celi jak zwyciężony wojownik. Raczej pozostań cierpliwy, z pewną nadzieją zwycięstwa, czyli pokoju, który otrzymasz po czasie twojej wałki od naszego Pana wraz z licznymi pociechami i radościami, które On ci, ku twojemu szczęściu, ofiaruje.

113. Nie bądź jak ludzie nieuczeni, głupi i słabi. Tacy, gdy panują i zwyciężają, są zadowoleni i rozpromienieni, zasiadając w pokoju i odosobnieniu; ale gdy przyjdzie utrapienie i uderzenie, wtedy są przybici i smutni, upadają, burzą się, opuszczają pokój i odchodzą z życia pustelniczego. Ty bądź cierpliwy w tym wszystkim, co ci się przydarza każdego dnia podczas twojej walki.

114. A więc jednego dnia ty zwyciężysz demony, drugiego zaś one zwyciężą ciebie. Jednego dnia strącisz je i upadną, drugiego sprawią, że ty upadniesz. I tak, aż do chwili, kiedy Bóg udzieli ci zwycięstwa nad nieprzyjaciółmi i napełni cię poznaniem Ducha.

117. A po krótkim czasie Bóg nie pozwoli więcej demonom przybliżać się do niego z ich uwodzeniami, jak wcześniej, chyba że dla walki zmysłów zewnętrznych i spojrzenia; ponieważ gdyby nie było tej walki, pustelnik pozostałby bez cierpienia.

Za: Św. Izaak z Niniwy, Gramatyka życia duchowego, wstęp, przekład z języka włoskiego, opracowanie i redakcja naukowa: Ks. Jan Słomka, Biblioteka Ojców Kościoła, Wydawnictwo „M”, Kraków 2010