Wyprowadźcie mnie w końcu z tej rzeźni

Wyprowadźcie mnie w końcu z tej rzeźni
Odbierzcie mi siekiery dłuta i łańcuchy
Wszystkie narzędzia tortur

Wyprowadźcie mnie z rzeźni która jest życiem
Od koryt z pomyjami które zwą się wiedzą
Od ostrzy gilotyn które zwie się sumieniem

Wyprowadźcie mnie z miejsc których podążam i nienawidzę
Z betonowych bunkrów które są domami
Z wielkich ścieków które są placami

Wyprowadźcie mnie abym nie umarł z litości

 

Kazimierz Ratoń