Spojrzeć w twarz własnym pustkom i chłodom - 670

Nie tylko w komnatach straszy -
Nie trzeba wcale być gmachem -
Korytarze w mózgu mogą większym
Niż realne napawać strachem -
I bezpieczniej zewnętrznego upiora
Napotkać o północy -
Niż chłodnemu gospodarzowi
We wnętrzu spojrzeć w oczy -
Bezpieczniej galopować przez Opactwo
W pogoni grobów
Niż bezbronnemu w samotni -
Zderzyć się z sobą -
Bardziej nami powinno wstrząsnąć
Nasze ja - ukryte na dnie serca -
Niż zaczajony w mieszkaniu
Morderca.
Człowiek pożycza rewolwer -
Na rygle zasuwa bramy -
Przeoczając groźniejsze widmo -
W nim samym -
* * * * *
Nie trzeba być Komnatą — aby w nas straszyło —
Lub nawiedzonym Domem -
Nie ma Wnętrz straszniejszych niż Mózgu,
Korytarze kryjome —
Ileż bezpieczniej — o Północy
Ujrzeć Upiora przed sobą
Niż spojrzeć w twarz własnym — wewnętrznym —
Pustkom i Chłodom.
Prościej gnać przez widmowe Opactwo,
Gdy hurgot Głazów nas goni —
Niż stanąć z sobą do walki -
Bez Broni —
Własne Ja — gdy się zaczai
Za Samym Sobą —
Przerazi bardziej niż Morderca
W pokoju obok.
Ciało — wyciąga Rewolwer —
Drzwi ryglują trzęsące się ręce —
Przeoczając potężniejsze Widmo —
Lub nawet Więcej —
* * * * *
nie trzeba być zamkiem
by być nawiedzony
nie trzeba być domem
by gościć demony
lepsze z duchem samotne
spotkanie na piętrze
niż własnego mózgu
niegościnne wnętrze
lepszy przez rynek galop
pod gradem kamieni
niż tak bezbronny stanąć
na niczyjej ziemi
ja w moim ja ukryte
to potworność większa
niż ukryty w mieszkaniu
zwyczajny morderca
ciało bierze rewolwer
on rygluje drzwi
nie widzi widma nad głową
nic
* * * * *
By straszyło nie potrzeba komnat,
nie musisz być wcale domem.
Mózg twój posiada stosowniejsze
korytarze nawiedzone.
Bezpieczniej, gdy bije północ,
napotkać widmo krwawe,
niźli we własnym wnętrzu
tę bledszą zjawę.
Bezpieczniej z głazami w opactwie
wyścigi lotne wszcząć,
niźli w noc bezksiężycową
z sobą samym się sprząc.
Morderca skryty w mieszkaniu
nieraz mniej straszny,
niż zasłonięte starannie
ja własne.
Roztropny nosi rewolwer,
rygle zasuwa,
a nad ważniejszym upiorem
nie czuwa.

Dickinson