16.
Staraj się ze wszystkich sił zerwać wszelkie mosty z tym światem.
W tej sposób zjednoczysz się z Bogiem i całkowicie zapomnisz
o próżnych pokusach tego świata.
17.
Kiedy dziecko odzwyczaja się od mleka matki, daje się mu
natychmiast chleb do jedzenia. I podobnie mnich, który zaczyna
prowadzić życie w cichości, jest jak dziecko odjęte od piersi
matki.
18.
Asceza poprzedza ćwiczenie duchowe, tak jak proch ziemi, z którego
ukształtowany został Adam, poprzedzał tchnienie życia, które
w niego tchnął Bóg (por. Rdz 2, 7). Co zaś składa się na
ową ascezę? Są to: post, czuwanie nocne, cichość, milczenie,
metanie, ubóstwo, praca fizyczna i posłuszeństwo. Oto ćwiczenia
cielesne. Jeśli przez dłuższy czas wytrwale będziesz te
ćwiczenia praktykować, Bóg obdarzy cię większymi darami łaski.
19.
Kto porzucił świat, a nadal jest zazdrosny o swoje potrzeby i
spiera się z ludźmi z powodu drobiazgów, które mu sprawiają
przyjemność, jest jak ślepiec. Choć porzucił całe swoje ciało,
to walczy o jeden organ ciała, którego już nie posiada.
20.
Kto nie kocha tego świata, ten poznał już życie wieczne; kto
jednak, powodowany próżnością, jest przywiązany do tego
świata, który na naszych oczach przemija, ten pozostaje
niewolnikiem namiętności.
21.
Nie myśl na przykład, że tylko pożądanie srebra i złota
jest grzechem! Grzech ten obejmuje wszystko, co koniecznie
chciałabyś posiadać i do czego jest przywiązana, twoja
dusza na tym świecie.
Za:
Meterikon Mądrość Matek Pustyni, przekład: Bogusław
Widła, „PROMIC” - Wydawnictwo Księży Marianów, Warszawa 2010
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.