Nisargadatta Maharaj: Osoba jest
zaledwie rezultatem błędnego zrozumienia. W rzeczywistości nie
można znaleźć takiej rzeczy. Uczucia, myśli i działania
przebiegają przed obserwatorem w niekończącej się sukcesji,
pozostawiając ślady w mózgu i tworząc iluzję kontynuacji.
Refleksja w umyśle obserwatora tworzy poczucie „ja”, i tak osoba
uzyskuje pozornie niezależną egzystencję. W rzeczywistości nie ma
osoby, tylko obserwator identyfikujący się z „ja” i „moje”.
Nauczyciel mówi obserwatorowi: nie jesteś tym, w tym nie ma nic
twojego, z wyjątkiem małego punktu „jestem”, co jest mostem
pomiędzy obserwatorem i jego snem. „Jestem tym”, „jestem
tamtym” jest snem, podczas gdy czyste „jestem” ma na sobie
pieczęć rzeczywistości. Próbowałeś tak wielu rzeczy, wszystko
na nic. Tylko poczucie „jestem” dalej trwa – niezmienione.
Pozostań z niezmiennym wśród zmiennego, aż będziesz zdolny wyjść
poza.
Rozmówca: Kiedy to nastąpi?
NM: To nastąpi jak tylko usuniesz
przeszkody.
R: Jakie przeszkody?
NM: Pożądanie fałszywego i obawę
przed prawdziwym. Ty jako osoba, wyobrażasz sobie, że Guru jest
zainteresowany tobą osobiście. Nic z tych rzeczy. Dla niego jesteś
nonsensem i przeszkodą, którą należy usunąć. W rzeczywistości,
jego celem jest wyeliminowanie ciebie jako czynnika w świadomości.
(…) Wyzwolenie nie jest nigdy wyzwoleniem osoby, lecz od osoby.
R: I po osobie nie pozostaje żaden
ślad?
NM: Niejasne wspomnienie pozostaje, jak
pomięć snu czy wczesnego dzieciństwa. Bo tak naprawdę, co jest
tutaj do pamiętania? Strumień wydarzeń, w większości
przypadkowych i pozbawionych znaczenia. Sekwencja pragnień i lęków
i głupich błędów. Czy jest w tym coś wartego zapamiętania?
Osoba jest tylko skorupą wiążącą ciebie. Rozbij skorupę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.