Niech cierpliwość i pokój Boży będą w sercu twoim

7/20 VI1925

  Boże, daj mi, bym się ukorzył! Jakże często zdarza się, że jeśli coś dzieje się nie według mojej woli, mój duch się burzy, jest pełen gniewu i niecierpliwości, a ja nie dostrzegam, że Bóg zsyła mi lekcję pokory. Ukorz się, a zwyciężysz pokusę. Znów będziesz silny, jasny, będziesz miał swobodną duszę. Lecz dopóki buntujesz się, jesteś niewolnikiem. Ojcowie niekiedy sami wypróbowywali cierpliwość swoich nowicjuszy, zewnątrz kusząc ich. Trzeba zachować spokój duszy. Tylko to, co widzisz w świecie, to i czyń. Dopóki władają tobą namiętność lub gniew, nie dowierzaj porywom swego serca. Ono okłamuje ciebie dlatego, że myślisz o sobie, iż jesteś szczery i bezinteresowny, podczas gdy kieruje tobą większy lub mniejszy egoizm. Nie przejmuj się zewnętrzną dziwną formą zsyłanych doświadczeń. Czyż rozsądne jest gniewać się na kij, którym Pan cię doświadcza i karze? Ten kij znajduje się w ręku Najwyższego. W nim i z nim odzyskuj wzrok, czcij tego, który cię prowadzi, i karzącą cię dłoń. Szczególnie nie pozwalaj, aby opanowały cię duma i egoizm, które będą podszeptywać, że nie zasłużyłeś na to poniżenie lub doświadczenie. Nie, zawsze zasługujesz i na gorsze, tyle że Pan jest miłosierny i nad wyraz cierpliwy. Rozpal w sobie dar cierpliwości i mądrości. Niech cierpliwość i pokój Boży będą w sercu twoim.

Sergiusz Bułgakow, Dziennik duchowy, tytuł oryginału rosyjskiego: Diewnik duchownyj, translation: monachini Eudokia (Halina Lachocka), Wydawnictwo Homo Dei Kraków 2014