Bóg u Izaaka z Niniwy

Niewątpliwie właśnie to, co Izaak ma do powiedzenia o Bogu, sprawia, że jego pisma przez wszystkie następne wieki i aż do dzisiaj są tak chętnie czytane. Jego doświadczenie Boga jest naprawdę niezwykłe. To właśnie doświadczenie usiłuje Izaak opisać raz po raz, i do niego się wciąż odwołuje. To doświadczenie jest zachwyceniem bądź zdumieniem, zadziwieniem wobec wspaniałości Boga. Bóg jest tajemnicą, przewyższa całe stworzenie i wszelką zdolność ludzkiego pojmowania. Nawet w najwyższym zachwyceniu Bóg pozostaje tajemnicą. (...)

Wobec nieskończonej wspaniałości Boga wszystkie ludzkie utrapienia, cierpienia stają się małe. Jednak nie chodzi tutaj o znieczulenie na cierpienie, raczej o wyzbycie się gniewu, oburzenia i potępienia wobec złych ludzi oraz o nadzieję, która jest czymś więcej niż tylko oczekiwaniem na nadejście kresu utrapień. Zachwycenie jest nie tylko zjednoczeniem z Bogiem, ale także daje szczególne spojrzenie na ludzi, świat. Jest to spojrzenie, które dostrzega przede wszystkim dobro. Jednocześnie jest w tym spojrzeniu nieskończenie wiele współczucia.

Za: Św. Izaak z Niniwy, Gramatyka życia duchowego, wstęp, przekład z języka włoskiego, opracowanie i redakcja naukowa: Ks. Jan Słomka, Biblioteka Ojców Kościoła, Wydawnictwo „M”, Kraków 2010