Aniołowie nie grają na tej harfie

 

Pierwsza europejska sieć UMTS, znana obecnie jako „3G”, czyli „trzecia generacja”, która zamieniła każdy telefon komórkowy w komputer, a każdą wieżę komórkową w nadajnik promieniowania szerokopasmowego, została uruchomiona jesienią 2002 roku – tuż przed katastrofalną zimą, podczas której zniknęło tak wiele europejskich pszczół miodnych.

Warnke uważa, że HAARP – High-frequency Active Auroral Research Project – jest odpowiedzialny za ogólnoświatowy wybuch zespołu masowego ginięcia pszczół (Colony Collapse Disorder), który rozpoczął się zimą w latach 2006-2007..Należący do niedawna do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych i eksploatowany wspólnie z Marynarką Wojenną i Uniwersytetem Alaski „podgrzewacz jonosfery”, HAARP jest najpotężniejszym nadajnikiem radiowym na Ziemi. Zdolny do emitowania szczytowej efektywnej mocy promieniowania wynoszącej cztery miliardy watów, ma za zadanie rozruszać biosferę. HAARP , którego 180 wież antenowych znajduje się na północno-zachodnim krańcu Parku Narodowego Wrangell-St. Elias na Alasce, zamienił samą jonosferę – życiodajną warstwę nieba, do której dostrojone jest każde stworzenie (patrz rozdział 9) – w gigantyczny nadajnik radiowy, przydatny do komunikacji wojskowej, w tym komunikacji z okrętami podwodnymi. Poprzez skierowanie wąskiej wiązki pulsującej energii w górę, tam w pobliżu bieguna północnego, gdzie zorza polarna styka się z ziemią, Projekt HAARP może zmusić rzeki nieba do nadawania transmisji radiowych o częstotliwości pulsacji i wysłać te sygnały niemal do każdego miejsca na ziemi. W 1988 roku, kiedy planowanie HAARP było jeszcze w początkowej fazie, fizyk Richard Williams, konsultant Laboratorium Davida Sarnoffa na Uniwersy-tecie Princeton, nazwał projekt „nieodpowiedzialnym aktem globalnego wandalizmu”.

„Spójrzcie na poziomy mocy, które zostaną użyte!” napisał w Physics and Society, biuletynie Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego. „Jest to odpowiednik mocy dziesięciu do 100 dużych stacji generujących energię”. W 1994 roku, kiedy pierwsze 18 anten HAARP miało zostać oddane do użytku, Williams udzielił wywiadu dla Earth Island Journal. „Dziesięciomiliardowy generator”, powiedział, „pracujący bez przerwy przez godzinę, dostarczyłby ilość energii równą tej z bomby atomowej wielkości Hiroszimy”.

W marcu 1999 roku HAARP rozrósł się do 48 anten i efektywnej mocy promieniowania prawie miliarda watów. Resztę 180 anten dostarczono w latach 2004-2006, dzięki czemu obiekt osiągnął pełną planowaną moc w zimie 2006-2007. Chociaż Siły Powietrzne wyłączyły HAARP w 2014 roku i zaproponowały demontaż obiektu, zamiast tego został on przejęty przez Uniwersytet Alaski Fairbanks, który ponownie otworzył obiekt w lutym 2017 roku i udostępnił go społeczności naukowej do badań.

Uniwersytet prowadzi obiekt ze stratą, a w 2019 roku ogłosił, że jeśli nie otrzyma wystarczających funduszy, zamknie HAARP na stałe.

Częstotliwości HAARP , mówi Warnke, nakładają nienaturalne pola magnetyczne na naturalne częstotliwości rezonansowe nieba, których dzienne wahania nie zmieniły się od czasu pojawienia się życia na Ziemi. Dla pszczół ma to katastrofalne skutki. Tracą one „orientację”, mówi, „która służyła im przez miliony lat jako niezawodny wskaźnik pory dnia”.

Za Niewidzialna Tęcza
***
Polecam dobra książkę Angels Don't Play This HAARP Advances in Tesla Technology

Wiele technologicznych "nut" może być zagrane na Haarpie. Wojskowi mogą manipulować pogodą na skalę globalną; niszczyć ekosystemy; przerywać elektroniczną komunikację; bądź... wpływać na zmianę nastroju człowieka i jego stany mentalne. Ten ostatni "szczegół", z pewnością zaskoczy badaczy, którzy uwzględniają li tylko środowiskowe efekty tego typu technologii.

Jednakże autorzy książki Aniołowie nie grają na tej Harfie wierzą, że żadna rozsądna osoba nie chciałaby być wprowadzana w sztucznie prowokowanie nastroje i działania, a te możliwości są jak najbardziej realne. Jak zobaczysz z cytowanych przez książkę badań, podejmujący decyzje w USA poraz pierwszy w historii proponują połączenie wojskowych i cywilno policyjnych środków, pod sztandarem "nie-zabójczej" broni, dla kontrolowania tłumu jak i do innych celów. Ta książka zajmuje się tym, co można zrobić z modulowanymi frekfencjami radiowymi - to esencja eksperymentów z HAARP - i jakie środowiskowe efekty mogą z tych eksperymentów wyniknąć.