piątek, 21 marca 2014

Bezdomny Tathagata

Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji czcigodny Maha Kaccana mieszkał wśród ludzi z Avanti na Górze Papata w Kuraraghara. Wtedy gospodarz Haliddakani podszedł do czcigodnego Maha Kaccany, złożył mu hołd, usiadł z boku i rzekł do niego: „Czcigodny panie, to zostało powiedziane przez Zrealizowanego w 'Pytaniach Magandiyi' w Attakavagga:

Opuściwszy dom wędruje bez siedziby,
W wiosce mędrzec nie spoufala się z nikim;
Uwolniony od zmysłowych przyjemności, bez oczekiwań,
Nie angażuje się w ludzkie kłótnie'.

Jak, czcigodny panie, znaczenie tego, przedstawione przez Zrealizowanego w skrócie, powinno być zrozumiane szczegółowo?”

„Element materii, gospodarzu, jest domem dla świadomości, ten którego świadomość jest spętana pożądaniem wobec elementu materii, jest tym który wędruje w domu. Element uczucia, gospodarzu, jest domem dla świadomości, ten którego świadomość jest spętana pożądaniem wobec elementu uczucia, jest tym który wędruje w domu. Element percepcji, gospodarzu, jest domem dla świadomości, ten którego świadomość jest spętana pożądaniem wobec elementu percepcji, jest tym który wędruje w domu. Element determinacji, gospodarzu, jest domem dla świadomości, ten którego świadomość jest spętana pożądaniem wobec elementu determinacji, jest tym który wędruje w domu.

A jak, gospodarzu, wędruje bezdomnie? Chęć, pożądanie, rozmiłowanie i pragnienie, zaangażowanie i utrzymywanie, mentalne stanowiska, przywiązania i dogłębne tendencje odnośnie elementu materii: te zostały porzucone przez Tathagatę, ucięte u korzenia, uczynione jak palmowy pieniek, zniszczone tak, że nie są one już dłużej podmiotem przyszłego powstania. Dlatego Tathagata jest nazywany tym, który wędruje bezdomnie. Chęć, pożądanie, rozmiłowanie i pragnienie, zaangażowanie i utrzymywanie, mentalne stanowiska, przywiązania i dogłębne tendencje odnośnie elementu uczucia ... percepcji ... determinacji: te zostały porzucone przez Tathagatę, ucięte u korzenie, uczynione jak palmowy pieniek, zniszczone tak, że nie są one już dłużej podmiotem przyszłego powstania. Dlatego Tathagata jest nazywany tym, który wędruje bezdomnie.

A jak, gospodarzu, wędruje w siedzibie? Przez rozproszenie i ograniczenie w siedzibie znaku materii, jest nazywany tym kto wędruje w siedzibie. Przez rozproszenie i ograniczenie w siedzibie znaku dzięków ... znaku zapachów ... znaku smaków ... znaku obiektów dotyku jest nazywany tym kto wędruje w siedzibie.

A jak, gospodarzu, wędruje bez siedziby? Rozproszenie i ograniczenie w siedzibie znaku materii: te zostały porzucone przez Tathagatę, ucięte u korzenia, uczynione jak palmowy pieniek, zniszczone tak, że nie są one już dłużej podmiotem przyszłego powstania. Dlatego Tathagata jest nazywany tym, który wędruje bez siedziby. Rozproszenie i ograniczenie w siedzibie znaku dzięków ... znaku zapachów ... znaku smaków ... znaku obiektów dotyku: te zostały porzucone przez Tathagatę, ucięte u korzenia, uczynione jak palmowy pieniek, zniszczone tak, że nie są one już dłużej podmiotem przyszłego powstania. Dlatego Tathagata jest nazywany tym, który wędruje bez siedziby.

A jak, gospodarzu, spoufala się w wiosce? Tu gospodarzu, ktoś żyje stowarzyszając się ze świeckimi ludźmi: cieszy się z nimi i smuci z nimi, jest szczęśliwy gdy oni są szczęśliwi, i smutny gdy oni są smutni i angażuje się w ich sprawy i obowiązki. W taki sposób spoufala się w wiosce.

A jak, gospodarzu, nie spoufala się z nikim w wiosce? Tu gospodarzu, mnich nie żyje stowarzyszając się ze świeckimi ludźmi: nie cieszy się z nimi i nie smuci z nimi, nie jest szczęśliwy gdy oni są szczęśliwi, i smutny gdy oni są smutni i nie angażuje się w ich sprawy i obowiązki. W taki sposób nie spoufala się z nikim w wiosce.

A jak, gospodarzu, nie jest wolny od zmysłowych przyjemności? Tu gospodarzu, ktoś nie jest pozbawiony pożądania, chęci, przywiązania, łaknienia, namiętności, i pragnienia odnośnie zmysłowych przyjemności. W taki sposób nie jest wolny od zmysłowych przyjemności. A jak, gospodarzu, jest wolny od zmysłowych przyjemności? Tu gospodarzu, ktoś jest pozbawiony pożądania, chęci, przywiązania, łaknienia, namiętności, i pragnienia odnośnie zmysłowych przyjemności. W taki sposób jest wolny od zmysłowych przyjemności.

A jak, gospodarzu, ma oczekiwania? Tu, gospodarzu, ktoś myśli :'Niech mam taką materię w przyszłości! Niech mam takie uczucie w przyszłości! Niech mam taką percepcję w przyszłości! Niech mam takie determinacje w przyszłości! Niech mam taką świadomość w przyszłości!' To w taki sposób ma oczekiwania. A jak, gospodarzu, jest bez oczekiwań? Tu, gospodarzu, ktoś nie myśli :'Niech mam taką materię w przyszłości! Niech mam takie uczucie w przyszłości! Niech mam taką percepcje w przyszłości! Niech mam takie determinacje w przyszłości! Niech mam taką świadomość w przyszłości!' To w taki sposób jest bez oczekiwań.

A jak, gospodarzu, angażuje się w ludzkie kłótnie? Tu gospodarzu, ktoś angażuje się w takie rozmowy jak te: 'Nie rozumiesz tej Dhammy i Dyscypliny. Ja rozumiem tą Dhammę i Dyscyplinę. Jak mógłbyś zrozumieć tą Dhammę i Dyscyplinę. Jesteś w błędzie. Ja mam rację. Moja pozycja jest spójna. Twoja niespójna. Co powinno być powiedziane na początku, powiedziałeś na końcu. Co powinno być powiedziane na końcu, powiedziałeś na początku. To co tak troskliwie przemyślałeś zostało odwrócone na opak. Twoja doktryna jest odrzucona. Udowodniono ci żeś w błędzie. Idź się douczyć lub rozplątaj się jeśli potrafisz!' To w taki sposób angażuje się w ludzkie kłótnie. A jak nie angażuje się w ludzkie kłótnie? Tu gospodarzu, ktoś nie angażuje się w takie rozmowy jak te: 'Nie rozumiesz tej Dhammy i Dyscypliny. Ja rozumiem tą Dhammę i Dyscyplinę. Jak mógłbyś zrozumieć tą Dhammę i Dyscyplinę. Jesteś w błędzie. Ja mam rację. Moja pozycja jest spójna. Twoja niespójna. Co powinno być powiedziane na początku, powiedziałeś na końcu. Co powinno być powiedziane na końcu, powiedziałeś na początku. To co tak troskliwie przemyślałeś zostało odwrócone na opak. Twoja doktryna jest odrzucona. Udowodniono ci żeś w błędzie. Idź się douczyć lub rozplątaj się jeśli potrafisz!' To w taki sposób nie angażuje się w ludzkie kłótnie.

I tak gospodarzu, kiedy to zostało powiedziane przez Zrealizowanego w 'Pytaniach Magandiyi' w Attakavagga:

'Opuściwszy dom wędruje bez siedziby,
W wiosce mędrzec nie spoufala się z nikim;
Uwolniony od zmysłowych przyjemności, bez oczekiwań,
Nie angażuje się w ludzkie kłótnie',

to w taki sposób znaczenie tego, przedstawione w skrócie przez Zrealizowanego, powinno być zrozumiane szczegółowo”.
 
SN 22: 3 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.