Sentencja Pitagorasa

Często bowiem i w każdym miejscu, zarówno wobec licznie zgromadzonych, jak pojedynczych słuchaczy, wypowiadał sentencję podobną do odpowiedzi boga pytanego o wyrocznię, jakby streszczenie i syntezę swych poglądów; a brzmiała ona: „Trzeba wypędzać wszelkimi sposobami, wypalać ogniem i wycinać mieczem z ciała chorobę, z duszy niewiedzę, z brzucha zbytek, z miasta rozruchy, z domu niezgodę, ze wszystkiego zaś razem — brak miary"; tą sentencją przypomniał z miłością i uczuciem każdemu [swe] najcenniejsze dogmaty. Taki więc był w owym czasie Jego charakter ujawniający się w słowach i czynach. Jeśli zaś trzeba szczegółowo przypomnieć wszystko, co robił i mówił, należy zaznaczyć, że przybył do Italii w czasie sześćdziesiątej drugiej Olimpiady, podczas której Eryksidas z Chalkis zwyciężył w biegach. I natychmiast spotkał się z podziwem i otaczano Go tak tłumnie, jak przedtem, gdy pojawił się na Delos. Tam bowiem wzbudził podziw mieszkańców wyspy, ponieważ modlił się tylko przy ołtarzu Apollina Ojca, jedynym, który nie był skalany krwią.

Jamblich, O Życiu Pitagorejskim

tłumaczenie: Janina Gajda – Krynicka