Feliks Chwalibóg

Jeżeli przyszłe pokolenia nie nazwą nas barbarzyńcami, to tem gorzej dla przyszłych pokoleń.

Na to aby człowiek z nazwy stał się człowiekiem z kości trzeba sporego nakładu pieniędzy i czasu, oraz wielkiego wysiłku, tak wychowawcy, jak wychowanka. Dlatego poziom umysłowy i moralny szerokich mas, nigdy nie będzie mógł być wysoki.

Dobra książka to najwierniejszy przyjaciel, zawsze obecny, to wszystkim dostępne źródło ukojenia i rozkoszy, to dyskretny mistrz, który kształci i udoskonala, na każde nasze żądanie.

Większe zachodzą różnice między ludźmi niż między zwierzętami najbardziej rozbieżnych gatunków.

Mniej oburza zbrodnia, jak uważanie jej za czyn słuszny.

Podziwiamy nieraz tylko dlatego, że nam kazano, ziewamy tylko z własnego popędu.

Prawdziwie dobre wychowanie zastępuje w zwykłych życia okolicznościach i serce i rozum – i to jest jego celem.

Chwalę tego, kto przezwyciężył złe skłonności, lecz lgnę do tych, którzy nie potrzebowali się przezwyciężać.

Rezygnacja jest naszym moralnym spadochronem, który wszelako nie zawsze rozwija się w porę.

Wzniosła myśl dopiero po jej uziemieniu, może się stać własnością ogółu.

Chętnie zapominamy o sobie … kiedy szukamy winowajcy.

Najbardziej studzi wszelką ofiarność wspomnienie poświęcenia się, które poszło na marne.

Im rzadziej uogólniamy nasze sądy, tem częściej możemy wydać wyrok sprawiedliwy.

Móc bezkarnie nic nie robić i z tej możności rzadko tylko korzystać, należy do głównych warunków szczęścia.

Raduje nas powodzenie nawet obojętnych nam osób, o ile rozbudza równocześnie zazdrość ludzi których nie lubimy.

To do czego jesteśmy przyzwyczajeni i z czym nam dobrze, uważamy za słuszne, naturalne, potrzebne, a nawet czasem za święte.

Nie największym dobroczyńcom ludzkości zazdrościmy, lecz najpotężniejszym jednostkom, bo każdy dąży do narzucenia swojej woli innym, nie do uszczęśliwienia innych.

Sprawiedliwość nie jest z tego świata, bo każdy ją waży na swoich szalkach, a cudze uważa za fałszywe.

Wygórowane podatki są wojną którą państwo wydaje społeczeństwu – wojną, z której obie strony wychodzą osłabione.