Nieuzasadniony pesymizm

„W więzieniu zwanym życiem, które opuszczamy po kolei martwi, nie należy liczyć na żadne spacery, ani na białą różę. Nie wykluczone jednak, że pewnego dnia dostrzeżesz pod nogami jeden tylko płatek i jego widok rozgrzeje ci serce i doda siły. Nigdy się nie dowiesz, dlaczego do więzienia trafiłeś i za jakie winy, szykuj się na cierpienie i śmierć. Nie myśl ani o trybunale, ani o procesie, bo niedocieczony jego przebieg. Podziękuj dozorcy, że pozwolił ci płatek białej róży zamknąć w dłoni. Większego szczęścia nie zaznasz. Doceń je i rozraduj w duchu”.

Alfred de Vigny, Druga porada Czarnego Doktora