„Jak to jest Udayin, czy jest całkowicie przyjemny świat?
Czy jest praktyczna droga do zrealizowania całkowicie przyjemnego
świata?” „Czcigodny panie, jest nauczane w doktrynie naszych
nauczycieli, że jest całkowicie przyjemny świat. Jest praktyczna droga
do zrealizowania całkowicie przyjemnego świata”.
"Ale Udayin,
jaka jest ta praktyczna droga do zrealizowania całkowicie przyjemnego
świata?”. „Tu czcigodny panie, porzucając zabijanie żywych istot ktoś
powstrzymuje się od zabijania żywych istot. Porzucając zabieranie tego
co niedane, ktoś powstrzymuje się od zabierania tego co niedane;
porzucając błędne prowadzenie się odnośnie zmysłowych przyjemności, ktoś
powstrzymuje się od błędnego prowadzenie się odnośnie zmysłowych
przyjemności; porzucając fałszywa mowę, ktoś powstrzymuje się od
fałszywej mowy; lub jeszcze podejmuje czy praktykuje pewien rodzaj
ascetyzmu. To jest praktyczna droga do zrealizowania całkowicie
przyjemnego świata”.
„Jak myślisz Udayin? Przy okazji gdy
porzuca zabijanie żywych istot i powstrzymuje się od zabijania żywych
istot, czy odczuwa tylko przyjemność lub zarówno przyjemność i ból?”
„Zarówno przyjemność jak i ból, czcigodny panie”. „Jak myślisz Udayin?
Przy okazji gdy porzuca zabieranie tego co niedane i powstrzymuje się od
zabierania tego co niedane ... porzuca błędne prowadzenie się odnośnie
zmysłowych przyjemności i powstrzymuje się od błędnego prowadzenia się
odnośnie zmysłowych przyjemności ... porzuca fałszywa mowę i
powstrzymuje się od fałszywej mowy ... lub jeszcze podejmuje czy
praktykuje pewien rodzaj ascetyzmu, czy odczuwa tylko przyjemność lub
zarówno przyjemność i ból?” „Zarówno przyjemność jak i ból, czcigodny
panie”. „Jak myślisz Udayin? Czy realizacja całkowicie przyjemnego
świata zachodzi przez podążanie drogą przyjemności zmieszanej z bólem?”
„Zrealizowany zakończył dyskusję, Wzniosły zakończył dyskusję”. "Ale
Udayin, dlaczego tak mówisz?” „Czcigodny panie, jest nauczane w
doktrynie naszych nauczycieli: 'Jest całkowicie przyjemny świat. Jest
praktyczna droga do zrealizowania całkowicie przyjemnego świata', ale
będąc naciskany, pytany, wypytywany o doktrynę naszych nauczycieli,
znalazłem się pustym, wydrążonym i w błędzie. Ale jak to jest, czcigodny
panie, czy jest całkowicie przyjemny świat? Czy jest praktyczna droga
do zrealizowania całkowicie przyjemnego świata?”
„Jest
całkowicie przyjemny świat. Jest praktyczna droga do zrealizowania
całkowicie przyjemnego świata, Udayin” „Czcigodny panie jaka jest
praktyczna droga do zrealizowania całkowicie przyjemnego świata?”
"Tu Udayin, całkowicie odłączony od zmysłowych przyjemności, odłączony
od niekorzystnych stanów mnich wkracza i trwa w pierwszej jhanie, z
myśleniem i rozważaniem wraz z błogością i przyjemnością zrodzonymi z
odosobnienia. Po uspokojeniu myślenia i rozważania wkracza i trwa w
drugiej jhanie z pewnością siebie i z zjednoczonym umysłem, bez myślenia
i rozważania, z błogością i przyjemnością zrodzonymi z koncentracji. Z
odejściem błogości trwając w równowadze, uważny i w pełni czujny, ciągle
odczuwając przyjemność cielesną, wkracza i trwa w trzeciej jhanie, na
temat której dzlachetni powiadają:'Ten ma przyjemne przebywanie, kto
zrównoważony i uważny'. To jest praktyczna droga do zrealizowania
całkowicie przyjemnego świata”.
„Czcigodny panie to nie jest praktyczna
droga do zrealizowania całkowicie przyjemnego świata, w tym punkcie
całkowicie przyjemny świat już został zrealizowany”. „Udayin, w tym
punkcie całkowicie przyjemny świat nie został jeszcze zrealizowany; to
jest tylko droga do zrealizowania całkowicie przyjemnego świata”.
Kiedy to zostało powiedziane, towarzystwo wędrowca Sakuluyadina
podniosło wielki rumor, mówiąc bardzo głośno i hałaśliwie: „Jesteśmy
zgubieni wraz z doktryną naszych nauczycieli, jesteśmy zgubieni wraz z
doktryną naszych nauczycieli! Nie znamy nic wyższego niż to!” Wtedy
wędrowiec Sakuludayin uciszył tych wędrowców i spytał Zrealizowanego:
„Czcigodny panie, w jakim punkcie całkowicie przyjemny świat jest
realizowany?” „Tu Udayin po zaniechaniu przyjemności i bólu z uprzednim
zanikiem radości i smutku, mnich wkracza i trwa w czwartej jhanie,
charakteryzującej się ani-bólem-ani-przyjemnością, i z oczyszczoną
uważnością dzięki równowadze. Przebywa z tymi bogami, którzy powstali w
całkowicie przyjemnym świecie, rozmawia z nimi i wkracza w konwersacje z
nimi. W tym miejscu całkowicie przyjemny świat jest zrealizowany”.
M 79
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.