Tradycja i postęp

Myślenie stałe i odważne to takie, które nie ucieka od starych prawd.

Człowiekiem współczesnym powoduje nie miłość i głód, ale lubieżność i łakomstwo.

Wraz z pożogą klasztorów zaczyna się chrześcijaństwo denuncjowane przez Kierkegaarda.

Współczesna maszyneria jest coraz bardziej złożona, współczesny człowiek – coraz bardziej elementarny.

Doktryna współczesnego człowieka: jak najwięcej kupować, jak najwięcej podróżować, jak najwięcej kopulować.

Współcześni coraz lepiej znają świat i coraz mniej – człowieka.

Nie ma już klasy wyższej, jest tylko bogate i biedne pospólstwo.

Słowo „nowoczesny” automatycznie łączy się z prestiżem już tylko wśród głupców.

W stuleciach pustyni duchowej tylko ten zdaje sobie sprawę, że epoka kona, kto ma jeszcze dostęp do podziemnych źródeł.

Społeczeństwo współczesne przewyższa minione tylko w dwóch rzeczach: wulgarności i technice.

Nie próbowałem unowocześniać, próbowałem uchronić od zapomnienia.

„Sądy przestarzałe” i „sądy błędne” - dla głupca to synonimy.

Nie bądźmy naiwni i nie oskarżajmy wulgarności dzisiejszego świata przed człowiekiem współczesnym, wulgarność jest bowiem właśnie tym, co go w świecie zachwyca i pociąga.

Najkrótszą i najdokładniejszą definicję prawdziwej cywilizacji napotykam u Trevelyana: A leisured class with large and learnd libraries in their country seats.

Rosnąca liczba tych, którzy uważają współczesny świat za „nie do zaakceptowania” stanowiłaby dla nas pocieszenie, gdybyśmy nie wiedzieli, że są oni więźniami tych samych przekonań, które uczyniły ten świat światem „nie do zaakceptowania”.

Koszty postępu podaje się w liczbach głupców.

Dla współczesnych postęp polega na wynajdywaniu człowiekowi nowych potrzeb, które jeszcze bardziej go zniewalają.

Zaprzestanie nauczania starych prawd, w które obfituje literatura łacińska i grecka, jest pozbawianiem człowieka alfabetu ludzkiej mądrości.

Gomez Davila ze zbiorów Nowe scholia ... I,II i Następne scholia ...
tłumaczenie: Krzysztof Urbanek

*